خانم طاهره افشین زاد امر به معروف و نهی از منکر را در نهضت امام حسین علیه السلام را از ارکان اساسی قیام عاشورا برشمرد و گفت: امر به معروف و نهی از منکر، پیشینه ای به قدمت تاریخ حیات انسان دارد و نخستین انسان دعوت کننده به نیکی، حضرت آدم(ع) بود و پس از ایشان نیز پیام آوران وحی و پیروان آنان در انجام این وظیفه مهم تلاش کرده اند و می توان گفت همه حرکت های اصلاحی و دگرگونی های سازنده در جوامع بشری در پرتو امر به معروف و نهی از منکر آنان تحقق یافته است.
وی ادامه داد : اسلام نیز از پیروان خود می خواهد در برابر جامعه، خود را متعهد دانسته و همواره دیگران را به خوبی ها امر کرده و از بدی ها باز دارند و تاکیدهای مکرر قرآن کریم، در خصوص امر به معروف و نهی از منکر بیانگر اهمیتی است که اسلام برای سالم سازی محیط اجتماع و مبارزه با عوامل فساد و گناه قائل شده است، آنجا که خداوند در آیه ۱۱۰ سوره آل عمران می فرماید" : کُنْتُمْ خَیْرَ أُمَّةٍ أُخْرِجَتْ لِلنَّاسِ تَأْمُرُونَ بِالْمَعْرُوفِ وَتَنْهَوْنَ عَنِ الْمُنْکَرِ وَتُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ ..."
مدیر مدرسه علمیه الزهراء(س) همدان، قیام امام حسین(ع) را اجرای این دو فریضه الهی برشمرد و افزود: قرآن کریم اولین وظیفه همه انبیاء را امر به معروف و نهی از منکر می دانسته و هیچ عملی را با دو فریضه امر به معروف و نهی از منکر، برابر نمی داند، چنانکه امام باقر(ع) پنج اثر ارزنده این دو واجب الهی را چنین بر می شمارد: انجام واجبات ، عدالت اجتماعی، سازندگی، استواری نظام و امنیت جامعه.
افشین زاد ادامه داد: جامعه ای که از معیارهای اصیل دین و ملاک های ارزشی فاصله بگیرد، «فساد» در پیکره آن ریشه می دواند و روابط انسانی و ارتباطات اجتماعی و آنچه میان حاکمیت و ملت پیش می آید، دچار انحراف می گردد و گسترش بی بند و باری و رواج ظلم و حیف و میل بیت المال مسلمین و تعرض نسبت به زندگی و مال و جان مسلمانان و نبودن امنیت و عدالت، گوشه ای از این «فساد اجتماعی» است.
وی، موارد اصلاحاتی که امام حسین (ع) در پی آن بودند را چنین برشمرد:
۱ـ احیای دین: امامان شیعه، رسالت احیاگری دین را داشته اند و هر یک از مظاهر اسلام را که از یاد می رفته یا تحریف می شده است، در چهره راستین و بی تحریفش می نمایانده اند و حتی امام زمان (ع) عاشورای حسینی، برنامه ای احیاگرانه نسبت به دین و جلوه های گوناگون آن بود، تا در سایه بذل خون و نثار جان، دین بر پا شود و سیره پیامبر اسلام (ص) سرمشق عملی مسلمانان گردد و عزت دین خدا به جامعه بازگردد.
۲ ـ براندازی حاکمیت طاغوت: در تمام عرصه ها و مبارزه پیگیر و عمیق با حکومت های طاغوتی، نهی از منکر و نفی طاغوت از پیامهای اصلی اصلاحگرانه نهضت عاشورا بود و اساس این نهضت را تشکیل می داد، مبارزه ای که با بیعت نکردن با طاغوت شروع شد و با نهضت و انقلاب خونین و شهادت برای واژگونی کاخ استبداد طاغوت و برقراری عدل الهی پایان یافت.
۳ ـ مبارزه با اندیشه های انحرافی: جامعه اسلامی در سالی که قیام کربلا در آن رخ داد، نسبت به آخرین سال حیات پیامبر(ص) تغییرات فراوانی یافته بود و درست است که سیر پیدایش انحراف تدریجی بود، اما پایه های آن در دید بسیاری از محققین از همان سالهای اولیه بعد از رحلت پیامبر(ص) به وجود آمده بود و سه مفهوم «اطاعت از ائمه، لزوم جماعت، حرمت نقض بیعت» از رایج ترین اصطلاحات سیاسی بود که خلفا به کار می بردند.
مدیر مدرسه علمیه الزهراء(س) همدان افزود: انحرافات مزبور در زمینه هایی بود که اهل سیاست می توانستند به راحتی از آنها در تحمیق مردم و نیز توجیه استبداد و زورگویی خود استفاده کنند و بنی امیه در پیدایش و گسترش این انحرافات، نقشی عظیم داشتند و بویژه روی کار آمدن یزید نشان داد که بنی امیه هیچ اصالتی برای اسلام قائل نبودند و از آن تنها به عنوان وسیله و پوششی برای توجیه و پذیرش حاکمیت خود سود می جستند و در دیدگاه امام حسین(ع)، بنی امیه ستمگرانی بودند، که «طاعت شیطان را پذیرفته، طاعت خداوند را ترک گفته، فساد را ظاهر ساخته، حدود الهی را تعطیل و به بیت المال تجاوز کرده اند.
وی در ادامه فساد گسترده امویان را چنین برشمرد:
۱ ـ اسلام زدایی و تحریف معارف دین و بدعت گذاری؛
۲ ـ ترویج فرهنگ جبر و سکوت و تسلیم؛
۳ ـ غارت بیت المال و صرف آن در راه منافع و امیال شخصی؛
۴ ـ فساد اخلاق و ترویج شراب و شهوت و قمار؛
۵ ـ احیاء تعصب های قومی و ارزش های دوران جاهلی؛
۶ ـ به کار گماردن عناصر نالایق و فاسد، تنها به دلیل اموی بودن؛
۷ ـ حیله گری و تزویر و تبلیغات دروغین؛
۸ ـ کینه و عداوت با آل علی؛
۹ ـ محروم کردن شیعیان از مناصب سیاسی و حقوق اجتماعی و اقتصادی؛
۱۰ ـ کشتارهای دسته جمعی مسلمانان و سرکوب آنان؛
۱۱ ـ دستگیری، حبس و کشتن چهره های درخشان و انقلابی و آگاه مسلمان به جرم هواداری از اهل بیت؛
افشین زاد در پایان ضمن دعوت همگان به اقامه این دو فریضه الهی در محیط کار و زندگی، بصورت دوستانه و دلسوزانه، تاکید کرد: امر به معروف و نهی از منکر، نقش ارزنده ای در اجرای احکام و حدود الهی دارد و پشتوانه محکمی برای تثبیت ارزش ها و ریشه کنی مفاسد اجتماعی است و تنها در تذکرات افراد عادی نسبت به بعضی گناهان جزئی خلاصه نمی شود، بلکه قیام بر ضد حکومت ستمگر و تلاش برای اصلاح ساختار سیاسی جامعه و تشکیل حکومتی بر اساس حق و قرآن نیز از مصادیق امر به معروف و نهی از منکر است و هرگاه در جامعه ای این فریضه مهم اجرا نشود و افراد در قبال پیاده شدن این امر خطیر احساس مسئولیت نکنند، مرگ آن جامعه حتمی خواهد بود.