فاطمه جان
شروع آفرينش از قدمهاي تو بود ، از مهرباني مهربانترين دختر عالم ، از عفيف ترين همسر و از فداكارترين مادر .روز ميلاد تو، روز امضاي سعادت بشريت بود وقتي پروردگار از جنس انسان چون تويي را خلق كرد . ستاره ها هديه چشم روشني تولد تو بودند به خديجه و كهكشان ها تكه اي از بزرگي روح عظيمت .ميلاد تو منتي بود بر عالم هستي وقتي تاج سر خلق و خلقيان شدي.
مكه ديگر آن شهر هميشگي نبود ، ياقوتي بر سينه اش داشت كه مي توانست انا اعطيناك الكوثر را حفظ كند ، مي توانست براي قدوم پربركت مادر هستي كوچه هاي نورباران آماده كند و مي توانست دختري از تبار نور و آئينه را در آغوش بكشد.از همان روز بود كه عطري از بهشت در شميم جان زمين وزيد.
زهرا حسینی از مدرسه علمیه فاطمیه قروه درگزین